De Ongenode Gast

Kort geleden sloot ik een therapie-traject af met een cliënt. Het ging goed met haar. Natuurlijk, er gebeurde ook na de therapie evengoed dingen in het leven die pittig waren. Alleen al deze Corona-tijd geeft genoeg aanleiding voor allerlei gevoelens en gedachten. Maar overall ging het goed. We blikten samen terug en ze vertelde dat ze aanvankelijk dacht dat ze zou leren hoe ze definitief van haar vervelende gevoelens en gedachten af zou komen. Heel herkenbaar.

Hopen we dat niet allemaal?

Dat er ooit een dag komt waarop we geen problemen meer hebben, niet meer piekeren, ons niet meer rot voelen? Alleen die dag, die komt helaas niet. Als je er zo over nadenkt zou dat ook heel gek zijn, een leven zonder ups en downs. Wat mijn cliënt wèl leerde is hoe je om kunt gaan met die vervelende gevoelens en gedachten onder andere door middel van ACT. Binnen de Acceptance and Commitment Therapy of Training (ACT) wordt veel gebruik gemaakt van metaforen. Een klassieker is de metafoor van de ongenodigde gast.

Stel je bent jarig en je geeft een feestje……

Je hebt je beste vrienden uitgenodigd, je huis is gezellig, je hebt lekkere hapjes en drank klaargezet en je favoriete playlist staat op. De gasten druppelen binnen en de sfeer zit er goed in. Opeens wordt er op de deur gebonsd, het is een ongenodigde gast. Hij heeft lucht gekregen van jouw feestje en wil ook wel een biertje. Daar heb jij natuurlijk helemaal geen zin. Je gebaart dat hij weg moet gaan en richt je weer tot je vrienden. Alleen de ongenodigde gast geeft niet op. Hij staat nu voor het raam te kijken en bonst harder en harder. Je besluit de gordijnen dicht te doen, maar ook dat helpt niet. In de tussentijd ben je de hele tijd met hèm bezig.

Hoe zou het zijn als je hem binnen zou laten en een biertje zou geven?

Zou dat niet veel rustiger zijn? Deze metafoor staat voor onze gedachten en gevoelens die we niet willen voelen, niet willen zien. We zijn vaak druk met het vermijden ervan door hard te werken, te snoepen, te eten, onze agenda’s vol te proppen, Netflix te kijken. Die vermijding helpt soms tijdelijk, alleen die gedachten en emoties blijven maar aankloppen. Door ze te aanvaarden, ze binnen te laten, wordt het al een stukje rustiger. Het klinkt eenvoudig, maar het vergt wel enige oefening. Het is alsof je een spier moet trainen, net zoals je dat op de sportschool doet. Als je dat ook wil leren, ben je van harte welkom. Wat het je oplevert is dat je beter om weet te gaan met gedachten en gevoelens die je dwars zitten. Een logisch vervolg hierop is dat je je meer kunt gaan richten op datgene wat jij belangrijk vindt in het leven. Ben je benieuwd? In een kennismakingsgesprek kan ik je er meer over vertellen.